Rozanne Descheemaeker – barok- en natuurhoorn
De natuurhoorn is een beetje de vreemde eend in de bijt als het op ‘oude’ muziek aankomt. Hoorns werden pas vanaf de barok echt gebruikt als muziekinstrument maar daarna geraakte iedereen zo verknocht aan de klankkleur, dat velen de natuurhoorn bleven inzette ondanks het ontstaan van de ventielen en de moderne hoorn. Mijn lievelingscomponist blijft Johannes Brahms, die zélf natuurhoorn speelde en er als geen ander voor kon schrijven (kijk maar naar zijn hoorntrio!).
Ik heb enkele fijne kopieën van Raoux en Michael Leichnamsneider in mijn collectie maar zou dolgraag een ‘pre-klassiek’ model van de natuurhoorns van Richard Seraphinoff laten maken. Mijn droom is ergens op een rommelmarkt of bij een antiquair een originele, nog te bespeelbare, hoorn te vinden. Waarom niet een originele Courtois, een mens mag al eens dromen.
Voor mij is afwisseling in mijn projecten ongelofelijk belangrijk. Ik vind het heerlijk om de ene dag een symfonie van Beethoven te spelen en de dag erna aan een popnummer te werken. Heel mooie herinneringen heb ik aan mijn eerste tournee met het Orchestre des Champs-Elysées en het Collegium Vocale onder leiding van Philippe Herreweghe. Ik was bloednerveus maar dolgelukkig. We speelden toen in zo’n prachtige zalen, onder andere het Wiener Musikverein. Magisch!